GENÇLERİN GÜCÜNÜ KÜÇÜMSEYENLERE

Hepimize hatırlattılar onlar ve öğrettiler özgürlükler için nasıl mücadele edilebileceğini.Ben çok şey öğrendim ve toplum da.Aşk olsun size çocuklar,aşk olsun.

Ve bir yazı -21 yaş tazeliğinden.

Gökyüzünü hiç görmediğin ,görmeyi unuttuğun günler oluyor mu senin de?Günün sonunda, bunu fark edip , o günü hiç yaşamamış olduğun hissine kapılıyor musun?Ya da o gün boğazı geçerken içinden denize şöyle göz ucuyla bile bakmak gelmediğini fark ettiğinde neler hissedersin?Bomboş bir gün.Hiçbir gülüş,nefes alış,dokunuş yaşamamış gibiyimdir.Bütün bir günden arta kalan bir hiçmiş meğer.Bir şeyler katmamışım kendime, dünyaya.Boş bir hüzün ve keder.

Attığım her adımda , bir ses daha uzaklaştırmaya çalışıyor beni gökyüzünden.Bir görüntü,bir bakış,bunaltıcı mekanlar -yitirmem için kendimi- sürekli zorluyor.Denizi,ormanı,tüm mavilikleri ve yeşillikleri uzaklaştırmaya çalışıyorlar.Konuşmalar,konuşmalar kulağımı tırmalıyorlar.Tek düzeliğe hapsetmeye çalışıyorlar.

Bugün gördün mü papatyaları,mavi küçük çiçekleri ve çiğdemleri?Dokunmak istedin mi onlara?Sana tüm umutları,coşkuları hatırlattı mı?Yeniden ve yeniden koşabileceğini,taklalar atabileceğini?Derinlerde güzel duygular uyanıverdi mi ?Sende de?  (Eylem T – 14/03/1997)

SİZ BİZİ TEMSİL ETMİYORSUNUZ

Medya ve iktidar.Günümüzde o kadar iç içe geçmiş,birbirine yakın kavramlar ki .Üstelik toplumu temsil ettikleri iddiasındaki bu iki oluşum da öylesine uzaklar ki bizlerden.Dayattıkları hayat görüşü ve kültürün insanlıkla uzaktan yakından ilgisi yok.

En son Defne Joy Foster ‘ın ölümü üzerine medyada çıkan haberler,bir takım ‘üst seviye’ köşe yazarlarının yazıları ,bunu bir kez daha kanıtladı.

Gencecik evli bir kadın, küçücük bir çocuğu var,-televizyonda yapılan programlarından tanıdığımız kadarıyla- enerjik ,hayat dolu olan Defne Joy Foster,bir arkadaşının evinde,geçirdiği astım krizi nedeniyle hayatını kaybetti.

Haber bu.Peki bu haberi ilk duyduğunda,meşhur tabiriyle sokaktaki insan,yani bizler ne düşünürüz:
– Ne kadar da gençti 😦 Küçücük oğlu,annesiz kalacak bu yaşta 😦 Nasıl da hayat doluydu 😦 …. diye düşünerek üzülmez miyiz?Kendine insan diyen , herkes gibi.

ya da

-Aa,arkadaşının evinde ne işi varmış,gece eğlenceye mi gitmiş bir de ,yoksa kocasını mı aldatıyordu ?…. diye kötü niyetli sorular mı sorarız?

Ben, kesinlikle ve kesinlikle birçok insanın hissettiği ilk duygunun birincisi olduğunu düşünüyorum.Duyarlı, akıllı, insan gibi, her insanın.

Peki şu büyük medyamız ve de ‘duayenler’ bize neler düşündürtmeye çalıştı? Rating uğruna, ses getirmesi adına; insanlara hangi zihniyeti dayattı?

Bu oyuna gelmemek ,biraz düşünebilen her insanın elinde.